05 Tweede Liefde Leo Dijkstra/Addy Scheele 1982

Friese titel: Twadde Leafde [Originele Friese tekst en vertaling]

Uit: Is de baas ek thús?, letterlijk Is de baas ook thuis?, een soloprogramma van Leny Dijkstra in het seizoen 1982-1983. [Programmaboekje Is de baas ek thús?]

Dit is de oorspronkelijke versie uit 1982; opname gemaakt door Omroep Friesland tijdens een voorstelling in Grouw met Leny Dijkstra – zang, John Eskes – gitaar en Addy Scheele – piano & compositie. 

Uit hetzelfde programma is Prins van 86 jier.  
Baukje Wytsma – tekst, Anke Piersma – fluit, Addy Scheele – piano & compositie, studio-opname Omroep Friesland uit 1983.
Anke Piersma (fluit-accordeon-synthesizers) volgde John Eskes op in de tweede helft van de tournee in 1983, toen John vertrok naar de landelijk bekende cabaretier Paul van Vliet.

Toen Rients in 1982 gevraagd werd voor een rol in de musical Fien en het gezelschap Rients Gratama ophield te bestaan,
vroeg Leny Dijkstra John en mij om haar te begeleiden in Is de baas ek thús?, haar nieuwe soloprogramma.
Tevens kregen we compositieopdrachten op teksten van Rients, dichteres Baukje Wytsma en echtgenoot Leo Dijkstra.
Ook Cees Bijlstra leverde een aantal composities. Hij had al vaker gewerkt met Leo & Leny, de naam waaronder ze al langer als cabaretduo optraden.

Omroep Friesland maakte de volgende opnames van Is de baas ek thús? tijdens een voorstelling in Grouw, met uitzondering van Geart en Ryk waarvan de cd track is gebruikt en De prins fan 86 jier, dat later werd opgenomen toen Anke Piersma inmiddels John Eskes had vervangen.

Vriend en leermeester

John was inmiddels - net als Cees - een leermeester en voorbeeld voor mij geworden als componist en muzikant.
Ik bewonderde zijn stijl van componeren die overeenkomsten vertoonde met die van Cees. Harmonische rijkdom, sterke melodieën, eigentijdse poppy arrangementen en ritmiek. Bovendien was John een multi-instrumentalist – we zeiden: hij klopt, hij veegt en hij zuigt.
De gitaar was zijn hoofdinstrument waarop hij was afgestudeerd op het conservatorium.

Maar hij speelde ook dwarsfluit, trompet, accordeon, toetsen, mondharmonica en nog meer. Naast die instrumentale veelzijdigheid bezat hij ook een enorme kennis over arrangeren, instrumentatie en was hij thuis in diverse genres, van klassiek tot pop en van jazz tot smartlap.
Hier een voorbeeld van zijn werk uit het laatste programma Gelijk Oversteken van Rients en het kwartet John Eskes:

Toen hij in 2015 overleed, schreef ik het volgende over hem:

John Eskes, 4-7-1951 - 20-6-2015

Vriend en leermeester, collega en voorbeeld, gitarist en fluitist, accordeonist en toetsenist, componist en arrangeur, dirigent en bandleider, musicus en muzikant, kunstenaar en schnabbelaar, aristocraat en volksjongen, lieve en domme jongen, levensgenieter en levenslijder.
Vorige week nam ik al afscheid van John in het hospice. De artsen konden niets meer voor hem doen en het leek wel alsof hij daar zelf ook vrede mee had. Zevenendertig jaar geleden leerde ik John kennen en in die zevenendertig jaar hebben we samengewerkt in tien theaterprogramma's:

-Drie Nederlandse en drie Friestalige van Rients Gratama
-Twee Friese programma’s van Leny Dijkstra
-Een Frans chansonprogramma van Henriëtte Tukkers
-Een programma met de Groningse artiesten Wia Buze en Albert Kamphuis
We speelden samen tijdens talloze radio-uitzendingen bij Omroep Friesland en de VARA, plaatopnames en schnabbels,
van jazz tot rock-‘n-roll en van easy listening tot fusion.

Van wanten weten

In het voorjaar van 1978 kwam ik naar de voorstelling Geen zee te hoog kijken in Assen. Die herfst zou ik mijn eerste programma met Rients en het kwartet John Eskes gaan spelen. Cees Bijlstra stopte ermee en via het noordelijke muzikantencircuit was het oog op mij gevallen.
Behoorlijk onder de indruk van wat ik gehoord en gezien had, hielp ik John na afloop sjouwen met z'n vele gitaarkoffers.
Zijn blik verried een zeker wantrouwen en pas toen ik hem vertelde dat ik ooit ook gitarist was geweest in een popgroep in de jaren '60, kwam er iets van een glimlach en hoorde ik hem verrast zeggen: 'Oh, maar dan weet jij dus ook wel van wanten!'
Later werd me duidelijk wat hij daarmee bedoelde, en waar we het roerend over eens waren: conservatoriumklanten die nooit in een band hadden gespeeld, namen we niet echt serieus. Officieel waren we allebei afgestudeerd aan het conservatorium, maar op ons muzikantzijn waren we pas echt trots.

Big smile

1979 De combo van Cees Bijlstra trad zonder Rients ook op als jazzrock-formatie Victim. Ook toen Cees niet meer bij Rients speelde, ging dit zo door. Uiteindelijk haakte Cees hier ook af en nadat er nog een andere pianist was uitgeprobeerd, mocht ik meedoen. Dat optreden was, ondanks dat we al een jaar met Rients hadden getoerd, mijn eigenlijke entree in de groep.
Voor het eerst kreeg ik die 'big smile' van John en zag ik die lampjes in z’n ogen aangaan, die het beste in een mens naar boven halen.
Toen pas was ik echt door de auditie gekomen.

In deze YouTube playlist uit 2023 staan een aantal composities van John. Sommige zijn remakes met behulp van muzieksoftware en een combinatie van oude en nieuwe opnames. Maar ook oorspronkelijke opnames uit begin jaren '80.
Op YouTube zie je de volledige playlist, de verschillende hoofdstukken en vind je informatie over de remakes.

 

Frysk Festival

1980 Wij speelden als kwartet samen met het Frysk Orkest en verzorgden de begeleiding van verschillende Friese artiesten.
Een paar composities die John had geschreven voor ons lopende programma met Rients, 80 Yn'e bocht, waaronder het meesterlijke Merke, waren door hem prachtig gearrangeerd voor volledig symfonieorkest en - alsof dat nog niet genoeg was – speelde hij ook nog een razend moeilijk derde deel uit zijn eigen Concert voor gitaar en symfonieorkest. [Programmaboekje Frysk Festival ] 
Langzamerhand kreeg ik door dat John niet alleen veel talenten had, maar dat hij ook verschrikkelijk hard kon werken.



 

Rock-‘n-roll

1981 We treden met Rients op tijdens een cruise naar Madeira en de Canarische eilanden. Omdat we gedurende die tien dagen aan boord van The Black Prince heel weinig voorstellingen hoeven te spelen, besluiten we met het kwartet het publiek te verrassen met een rock-‘n-roll show. Dan blijkt dat John ook heel verdienstelijk kan zingen en echt al die teksten van Elvis, Chuck Berry en consorten uit z'n hoofd kent. 

Musette

1982 We spelen met Rients in Rotterdam en het is weer veel te gezellig na afloop in de bar van ons vaste hotel. Omdat er ook wat Franse gasten zijn, pakt John z'n accordeon en de ene na de andere Franse musettewals wordt eruit tevoorschijn getoverd, zwierig en perfect in stijl gespeeld. Jaren later heeft hij ook nog bandeon leren spelen. Op een cd met Franse chansons van Henriëtte Tukkers die we in de jaren ’90 opnamen, speelt hij enkele stukken op dit speciale instrument wat door z’n moeilijkheidsgraad maar voor een enkeling is weggelegd.

Atmospheres for Orchestra and Grand Piano

1983 John componeert een stuk voor het Frysk Orkest waarin hij - op zijn verzoek - een thema van mij uit Dichter(s) bij mij op een gedicht van Ans Wortel verwerkt en mij vraagt om de pianopartij te spelen. Die partij is voor een deel uitgeschreven en wordt voor een groot deel geïmproviseerd. [programmaboekje Frysk Orkest] 

Allround

1983 Rients speelt in de musical Fien en het kwartet is werkloos. John gaat niet bij de pakken neerzitten en neemt het ene na het andere initiatief om ons aan werk te helpen. Er worden in no time verschillende formaties samengesteld, met steeds ons kwartet als basisbezetting:
– een kwartet voor de sjiekere schnabbels: Het Quartet John Eskes
– een kwintet met zangeres Inez Timmer: Soireé
– een zesmans popformatie: Still
– een rock-‘n-roll band met Elvisimitator Henny Wielinga 
– een dertienmans formatie met vier vocalisten en blazers: Victim, later Still geheten
Alles onder zijn bezielende leiding en met altijd weer die prachtige, zorgvuldig met de hand geschreven partijen.

[foto’s verschillende formaties] [Rock-'n-Roll]

Daarnaast verzorgen we nog met z'n tweeën de begeleiding van het Friestalige theaterprogramma Is de baas ek thús? van Leny Dijkstra. Maar dat duurt voor John maar een half seizoen, omdat hij gevraagd wordt om bij Paul van Vliet te komen spelen.

Solidair

Jaren 90 Toen John bezig was bij Paul van Vliet, vroeg ik hem gitaarpartijen in te spelen op de promotie-mc voor mijn muziekproductiebedrijf Mouse Music, waarmee ik compositieopdrachten voor audiovisuele producties hoopte binnen te halen.
Ook wilde ik weten wat mij dat ging kosten. Dit was zijn antwoord. [brieven John]

By Nature

2005 Toen de midi-concept opnames van mijn cd By Nature klaar waren en de opnames met de muzikanten nog moesten beginnen, kreeg ik behoefte aan de mening van een collega componist over mijn stukken. Ik stuurde John een gebrande proef-cd en kopieën van de bladmuziek met het verzoek om zijn licht over de composities te laten schijnen. Zijn antwoord staat in dezelfde pdf als hierboven.

Nooit kende ik iemand die zo veel kennis, vaardigheden en uiteenlopende karakters in zich verenigde. Zoveel talenten en eigenschappen in één persoon verenigd, dat kan alleen maar als je een hoge sensitiviteit hebt, of in de woorden van John: 'Der bin' wij te gefoelig foar.' Het dagelijkse bestaan wordt dan soms erg moeilijk, want er is niet altijd vraag naar al jouw bijzondere talenten.
Van die last is John nu bevrijd.
Slaap lekker, lieve jongen



John Eskes, getekend door violist/schilder Willem Wolthuis

[Interview met John Eskes in de Leeuwarder Courant]

Naar de volgende pagina 06 Ameland

We hebben ons uiterste best gedaan om bronnen en rechthebbenden van het beeldmateriaal  te achterhalen.
Wanneer desondanks beeldmateriaal wordt getoond waarvan je (mede-)rechthebbende bent en voor het gebruik
waarvan je geen toestemming hebt verleend, verzoeken we je een mail te sturen aan addyscheele@gmail.com